“حفاظت از “خانه ما

حفاظت از خانه ما
اقیانوس بزرگترین منبع حیات در سیاره ما است. این هوایی است که ما تنفس می کنیم ، زیستگاه طبیعی برخی از چشمگیرترین موجودات جهان و یک منطقه تفریحی ، یا شاید حتی خانه دوم ، برای غواصان تفریحی. به طور خلاصه ، این اصلی ترین و در عین حال شکننده ترین حلقه در زنجیره زندگی است. با وجود این ، در دوران اخیر ، فعالیت های انسانی مانند استفاده گسترده از پلاستیک منجر به آلودگی اکوسیستم های زیر دریایی در سراسر جهان شده است.
 
در ده سال گذشته ما پلاستیک بیشتری نسبت به آنچه در قرن گذشته تولید کرده ایم ، تولید کرده ایم. تقریباً هر قطعه پلاستیکی که تا کنون ساخته شده هنوز به نوعی در سیاره ما باقی مانده است. تکه های کوچک پلاستیکی که روی سطح هر دریا شناور هستند به عنوان “میکروپلاستیک” شناخته می شوند و از قطعات بزرگتری از پلاستیک تهیه می شوند که به مرور زمان در اثر قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید ، نمک دریا و امواج شدید متلاشی شدند.
 
لبه های ناهموار و ناهموار این میکرو پلاستیک ها اجازه می دهد ناخالصی های بیوشیمیایی به خود بچسبند و آنها را بسیار سمی می کند. وقتی آبزیان این ریز پلاستیک ها را با ماهیان کوچکتر یا پلانکتون اشتباه می گیرند ، همراه با سموم آنها نیز بلعیده می شوند. سپس سموم به جریان خون منتقل می شوند و از آنجا در اطراف بافت چربی که اندام های حیاتی را احاطه کرده اند تجمع می یابند. هنگامی که چربی ذخیره شده برای تولید انرژی مورد نیاز است ، سموم آزاد می شوند که بر متابولیسم ، تولید مثل ، رشد و عملکرد کبدی و کلیوی آبزیان تأثیر منفی می گذارد. دانشمندان این حوزه ادعا می کنند که بیش از نیمی از لاک پشت های دریایی و تقریباً همه پرندگان دریایی در طول عمر خود از میکرو پلاستیک استفاده کرده اند.

Protect “our home”

Protect our HOME
The ocean is the largest source of life on our planet. This is the air we breathe, the natural habitat of some of the world’s most spectacular creatures, and a recreational area, or perhaps even a second home, for recreational divers. In short, this is the main and at the same time the most fragile link in the life chain. However, in recent times, human activities such as the widespread use of plastics have led to the pollution of submarine ecosystems around the world.
In the last ten years, we have produced more plastic than we did in the last century. Almost every piece of plastic ever made still survives on our planet. Small pieces of plastic floating on the surface of any sea are known as “microplastics” and are made from larger pieces of plastic that break down over time due to constant exposure to sunlight, sea salt and strong waves.
The rugged edges of these microplastics allow biochemical impurities to adhere to and make them highly toxic. When aquatic animals confuse these micro-plastics with smaller fish or plankton, they are swallowed along with their toxins. Toxins are then transferred to the bloodstream and from there accumulate around the adipose tissue that surrounds vital organs. When stored fat is needed to produce energy, toxins are released, which adversely affect the metabolism, reproduction, growth, and liver and kidney function of aquatic animals. Scientists in the field claim that more than half of all sea turtles and almost all seabirds have used microplastics in their lifetime.

Leave a Reply

Your email address will not be published.