“حفاظت از “خانه ما

حفاظت از خانه ما
اقیانوس بزرگترین منبع حیات در سیاره ما است. این هوایی است که ما تنفس می کنیم ، زیستگاه طبیعی برخی از چشمگیرترین موجودات جهان و یک منطقه تفریحی ، یا شاید حتی خانه دوم ، برای غواصان تفریحی. به طور خلاصه ، این اصلی ترین و در عین حال شکننده ترین حلقه در زنجیره زندگی است. با وجود این ، در دوران اخیر ، فعالیت های انسانی مانند استفاده گسترده از پلاستیک منجر به آلودگی اکوسیستم های زیر دریایی در سراسر جهان شده است.
 
در ده سال گذشته ما پلاستیک بیشتری نسبت به آنچه در قرن گذشته تولید کرده ایم ، تولید کرده ایم. تقریباً هر قطعه پلاستیکی که تا کنون ساخته شده هنوز به نوعی در سیاره ما باقی مانده است. تکه های کوچک پلاستیکی که روی سطح هر دریا شناور هستند به عنوان “میکروپلاستیک” شناخته می شوند و از قطعات بزرگتری از پلاستیک تهیه می شوند که به مرور زمان در اثر قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید ، نمک دریا و امواج شدید متلاشی شدند.
 
لبه های ناهموار و ناهموار این میکرو پلاستیک ها اجازه می دهد ناخالصی های بیوشیمیایی به خود بچسبند و آنها را بسیار سمی می کند. وقتی آبزیان این ریز پلاستیک ها را با ماهیان کوچکتر یا پلانکتون اشتباه می گیرند ، همراه با سموم آنها نیز بلعیده می شوند. سپس سموم به جریان خون منتقل می شوند و از آنجا در اطراف بافت چربی که اندام های حیاتی را احاطه کرده اند تجمع می یابند. هنگامی که چربی ذخیره شده برای تولید انرژی مورد نیاز است ، سموم آزاد می شوند که بر متابولیسم ، تولید مثل ، رشد و عملکرد کبدی و کلیوی آبزیان تأثیر منفی می گذارد. دانشمندان این حوزه ادعا می کنند که بیش از نیمی از لاک پشت های دریایی و تقریباً همه پرندگان دریایی در طول عمر خود از میکرو پلاستیک استفاده کرده اند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *